- κανό
- I
(Kano). Πόλη (3.329.900 κάτ. το 2003) της Νιγηρίας και πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας (20.131 τ. χλμ., 9.728.300 κάτ.). Αποτελεί κέντρο της φυλής των Xάουσα και ιδρύθηκε, σύμφωνα με την παράδοση, τα πανάρχαια χρόνια από έναν σιδερά που ονομαζόταν Κάνο. Προς το τέλος του 10ου αι., ξένοι λαοί που έρχονταν από την Aνατολή έφτασαν σε αυτό τον τόπο οδηγούμενοι από τον Mπαγκόντα, ο οποίος υπήρξε πρώτος βασιλιάς της πόλης και την οχύρωσε με τείχη. Υπό την ηγεμονία του βασιλιά Pούμφα (1463-99) –ο οποίος οργάνωσε διοικητικά τη χώρα, διεύρυνε το εμπόριο των σκλάβων και βοήθησε στην εξάπλωση του ισλαμισμού– το εμιράτο του K. γνώρισε τη μεγαλύτερη δόξα και ισχύ του. Τον 16ο αι. υποτάχθηκε για σύντομο χρονικό διάστημα στην αυτοκρατορία Σονγκάι και αργότερα αποτέλεσε σπουδαίο συγκοινωνιακό κόμβο ανάμεσα στη μεσογειακή Αφρική και στα βασίλεια της σουδανικής περιοχής. Στις αρχές του 19ου αι. το κράτος του K. (φόρου υποτελές στον σουλτάνο της Mπόρνου από το 1734) παρασύρθηκε μαζί με τα άλλα πριγκιπάτα των Xάουσα σε ιερό πόλεμο που εξαπέλυσαν οι Φούλμπε του Oσμάν νταν Φόντιο. Η K. υπήρξε ανεπτυγμένο εμιράτο των Φούλμπε κατά την περίοδο 1807-92 και κατελήφθη από τους Άγγλους το 1903.Από τα αξιοθέατα, τα τείχη, τα ανάκτορα του εμίρη, το μεγάλο τζαμί, το παζάρι και τα καζάνια των βαφέων συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Η πόλη είναι σπουδαίο γεωργικό και ζωοτεχνικό κέντρο, καθώς και έδρα μεγάλων βιομηχανιών τροφίμων, υφασμάτων, τσιμέντου και βυρσοδεψίας που λειτουργούν με τοπική θερμοηλεκτρική ενέργεια. Η K. αποτελεί συγκοινωνιακό κόμβο και διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα διεθνή αεροδρόμια της Αφρικής.IIΠερίφημη ιαπωνική καλλιτεχνική σχολή (15ος-19ος αι.) που πήρε την ονομασία της από την οικογένεια η οποία την ίδρυσε και την υποστήριξε. Ο πρώτος εκπρόσωπος της σχολής ήταν ο Μασανόμπου (1435-1496), μαθητής του μεγάλου ζωγράφου Σεσού. Ο Μασανόμπου, εγκαταλείποντας τον παραδοσιακό συμβολισμό και τις παραβολές της ζωγραφικής Ζεν, που επικρατούσε ακόμα στην εποχή του, εμπνεύστηκε αμεσότερα από την κινεζική τέχνη ύστερα από τις στενές πολιτικές και πολιτιστικές σχέσεις μεταξύ των σογκούν Ασικάγκα και των Κινέζων αυτοκρατόρων Μινγκ. Όμως, ο πραγματικός ιδρυτής της σχολής Κ. ήταν ο Μοτονόμπου (1476-1559), γιος του Μασανόμπου, ο οποίος συγχώνευσε την κινεζική τεχνική με την ιαπωνική έμπνευση (την εθνική τέχνη γιαμάτο-ε) που αντιπροσωπευόταν κυρίως από τη σχολή Τόζα. Η κατεύθυνση της σχολής Κ. υπήρξε πάντοτε βασικά διακοσμητική (ζωγραφισμένα χωρίσματα, τοίχοι δωματίων, μακεμόνο κ.ά.) και σύμφωνα με τις προτιμήσεις της νέας εμπορικής αστικής τάξης. Τον 19ο αι. η σχολή παρουσίασε μια μανιεριστική παρακμή, αλλά κατόρθωσε, αν και με δυσκολία, να επιζήσει έως τα τέλη του αιώνα.
Παλαιοχριστιανική βασιλική στον αρχαίο οικισμό Κάννες της Ιταλίας
Ένα χαρακτηριστικό τοπίο του ζωγράφου Μασανόμπου, ιδρυτή της σχολής Κάνο.
* * *το1. μικρό, αβαθές και ευέλικτο ακάτιο που αποτελείται από μία ίσια ξύλινα σανίδα και διευθύνεται με κουπί ή μερικές φορές και με πανί, μονόξυλο2. είδος αγωνίσματος λεμβοδρομίας που διεξάγεται με το σκάφος αυτό.[ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. canot < ισπ. canoa < αραουακικό canoa (γλώσσα τών ιθαγενών των Αντιλών)].
Dictionary of Greek. 2013.